Moestuin inzicht

Wellicht komt het door de leeftijd of gewoon omdat het me niet echt boeit, maar ik ben vrij slecht in het hele social media gebeuren. Ik kijk wel eens rond op facebook maar ben daar na een paar minuten uitgekeken. Om mij heen hoor ik echter hoe belangrijk het is om als bedrijf goed vindbaar te zijn op internet en het schijnt dat het breed inzetten van je ‘socials’ essentieel is. Dus doe ik mee met de Social Media Challenge voor recreatie ondernemers, aangeboden door de Gemeente Berkelland. Zo leer ik bijvoorbeeld dat ik zo veel mogelijk moet reageren en duimpjes moet geven waardoor je eigen bericht vaker door facebook getoond wordt.

Op dag 3 of 4 van de challenge, kregen we de volgende opdracht: Stel je voor: Facebook, Instagram, Whatsapp stoppen. Wat dan? Waar ben je dan nog vindbaar? Omdat mensen veel google-en is het superslim om via Google goed vindbaar te zijn. Daarom vandaag: Google mijn bedrijf.

Omdat ik zojuist heb geleerd om op ieder bericht te reageren, reageerde ik met de opmerking dat een wereld zonder social media me heerlijk lijkt, afgesloten door een knipoog emoticon. Gek genoeg kreeg ik geen opgestoken duimpjes, hartjes of reactie terug.
Aanvankelijk probeerde ik me zo veel mogelijk open te stellen maar toen ik bezig was om daadwerkelijk een Google Mijn Bedrijf pagina aan te maken, zakte de moed me in de schoenen. Waarom wil ik in Godsnaam dat Google alles van me weet? En waarom moet ik kiezen tussen het ontvangen van gepersonaliseerde advertenties of alle commerciële rotzooi? Ik wíl geen ongevraagde advertenties! Maar dát kon ik niet aanvinken.

Ik klapte de laptop dicht en ging naar buiten. Compost kruien voor de moestuin. Lekker actief, zon op m’n bol en gáán met die kruiwagen. En toch liet het hele social media gebeuren me niet los. Waarom willen we eigenlijk beter online gevonden worden? Meedoen aan de ratrace en je hele ziel en zaligheid aan de grote techbedrijven verkopen? Al die reacties, al die opgestoken duimpjes, hartjes en emoticons nemen allemaal ruimte in de cloud in. De cloud is niet zo onschuldig als het klinkt; het is een energie slurpend datacentrum dat niemand in z’n achtertuin wil.

Daar stond ik dan in de moestuin. ‘Home made’ compost in de kruiwagen en biologische zaadjes in de aanslag. Ineens besefte ik dat al die opgestoken duimpjes, reacties, foto’s en filmpjes onder het mom van ‘goede online vindbaarheid’ het tegenover gestelde is van waar ik voor sta. Ik wil juist leven met meer aandacht voor het milieu en het klimaat. We proberen allemaal ons gedrag aan te passen zodat we minder energie gebruiken maar tegelijkertijd zorgen we er met elkaar voor dat het ene na het andere datacentrum nodig is omdat we allemaal zo nodig onze meningen, duimpjes, hartjes, likes etc de online wereld in willen slingeren.
Zo zie je maar weer waar een moestuin toe kan leiden; blij met m’n nieuwe inzicht neem ik het besluit dat onze ‘online vindbaarheid’ me gestolen kan worden. Met lichte tred en een opgewekt gemoed kieper ik kruiwagen nr 20 in één keer zó het toekomstige groentebed in.